Nasza wiedza na temat bezpiecznego zaciągania zobowiązań finansowych jest coraz większa, rzadko popełniamy więc błędy, które jeszcze kilka lat temu przyczyniały się do poważnych problemów finansowych. Nie oznacza to jednak, że możemy pochwalić się imponującą znajomością swoich praw. Co więcej, często wydaje się nam, że nie mamy ich zbyt wielu, skoro bowiem decydujemy się na skorzystanie z pożyczki pozabankowej, musimy godzić się na to, że to pożyczkodawca jest uprzywilejowany w świetle prawa. Osoby, które żywią podobne obawy mogą odetchnąć z ulgą, z pomocą przychodzi im bowiem szereg przepisów prawnych. Warto je poznać i przekonać się, że pożyczka bez stresu może być czymś oczywistym.
Ustawa o kredycie konsumenckim i jej znaczenie
Nowa ustawa o kredycie konsumenckim weszła w życie 18 grudnia 2011 roku, okazała się przy tym przepisem, który miał duży wpływ na zmianę sposobu, w jaki postrzegamy dziś pożyczki gotówkowe. Ustawa naprawiła kilka błędów wcześniejszych regulacji prawnych, jej zwolennicy akcentują zaś i to, że wprowadziła rozwiązania, które są zgodne z aktualnie obowiązującymi realiami. Oczywiście, ciągle jeszcze nie można utrzymywać, że rozwiązano wszystkie bolączki, z którymi mamy do czynienia jako pożyczkobiorcy, trudno też upierać się, że pewnych sformułowań nie można byłoby zastąpić lepszymi. Nie ulega jednak wątpliwości, że mówimy o regulacji prawnej, którą warto znać, jest ona bowiem narzędziem, które pozwala nam coraz skuteczniej bronić się przed nieuczciwymi pozabankowymi instytucjami finansowymi.
Najważniejsze ustalenia ustawy o kredycie konsumenckim
1. Określenie maksymalnej wysokości kredytu konsumenckiego
Osoby i firmy, które udzielają pożyczek zazwyczaj proponują nam niskie kwoty, stosunkowo najłatwiej jest więc pożyczyć kilkaset złotych. Im kwota pożyczki jest wyższa, tym łatwiej o nadużycia z nią związane, stąd też decyzja o wprowadzeniu ograniczenia w tym zakresie. Dziś maksymalna kwota kredytu konsumenckiego wynosi zatem 255 550 PLN, możliwe jest przy tym udzielenie pożyczkobiorcy wsparcia w walucie obcej pod warunkiem, że jego wartość nie przekracza wymienionej powyżej.
2. Wypowiedzenie umowy
Do 18 grudnia 2011 roku na wypowiedzenie umowy zawartej z bankiem lub pożyczkodawcą mieliśmy zaledwie 10 dni, a instytucja udzielająca nam wsparcia miała prawo do zatrzymania całości prowizji będącej wynagrodzeniem za przygotowanie umowy i doprowadzenie do jej podpisania. Oba zapisy uznano za kontrowersyjne i doprowadzono do ich zmiany. Dziś możemy zatem wypowiedzieć umowę w ciągu 14 dni od chwili jej zawarcia bez konieczności wyjaśniania, co skłoniło nas do podjęcia takiej decyzji. Podmiot, który z nami współpracował nadal ma prawo do zachowania prowizji, bank zabiera jednak wyłącznie te odsetki, które dotyczą okresu pomiędzy zawarciem umowy i odstąpieniem do jej realizowania.
3. Ustalenia dotyczące reklamy
Sposób reklamowania kredytów konsumenckich budził ogromne wątpliwości. Niejednokrotnie zdarzało się tak, że spoty reklamowe były wypełnione informacjami pozbawionymi rzeczywistego znaczenia, klient nie uzyskiwał zaś wiarygodnych danych dotyczących warunków, na jakich zostanie mu przyznany kredyt lub pożyczka. Owszem, każdy odbiorca reklam powinien dążyć do uzupełnienia swojej wiedzy na ten temat, przepisy nowej ustawy ułatwiają mu jednak to zadanie. Twórca spotu reklamowego musi zatem zawrzeć w nim informacje na temat stopy oprocentowania kredytu konsumenckiego, całkowitej kwocie kredytu oraz wysokości rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania (RRSO). Tylko takie reklamy powinny być dopuszczane do emisji.
4. Obowiązek oceny ryzyka kredytowego konsumenta
Do wielu ludzkich dramatów związanych z niemożnością wydobycia się ze spirali zadłużenia dochodzi dlatego, że pożyczki udzielane są osobom, które nie mają możliwości ich spłacenia. W takiej sytuacji długi muszą wzrastać, a uporanie się z nimi staje się jeszcze bardziej skomplikowane. Ustawodawca stara się przeciwdziałać tej sytuacji nakładając obowiązek oceny ryzyka kredytowego konsumenta, podmiot udzielający mu wsparcia musi więc upewnić się, że jego klient ma szansę na spłacenie zobowiązania. Niestety, brak zapisów dotyczących tego, z jakich mechanizmów powinno się korzystać w trakcie dokonywania oceny obniża nieco znaczenie tego przepisu, analitycy zgadzają się jednak, że już samo jego wprowadzenie jest krokiem we właściwym kierunku.
5. Ustalenia dotyczące umowy
Bardzo często mogliśmy usłyszeć o tym, że deklaracje pracownika banku lub pozabankowej instytucji finansowej nie mają wiele wspólnego ze stanem faktycznym, o tym, jak bardzo się różnią można zaś przekonać się przede wszystkim wówczas, gdy weźmie się do ręki umowę i zapozna z jej warunkami. Nowa ustawa wprowadza zatem obowiązek przekazania klientowi formularza informacyjnego, w którym zawarte są dane dotyczące rodzaju i czasu trwania umowy, całkowitej kwoty pożyczki lub kredytu oraz kosztów, z jakimi mamy do czynienia. Co więcej, klient ma prawo wglądu do projektu umowy, a samo przekazanie mu tego projektu nie nakłada na niego obowiązku natychmiastowego jego podpisania.
